Żaneta Jasina 
Turniej piłki ręcznej odbywający się w jednym z najbogatszych państw arabskich zapamiętamy na bardzo długo. Będą to wspomnienia radosne, smutne a także związane z kontrowersjami i łamaniem pewnych zasad, o których napiszę później. Mimo wszystko brązowy medal zdobyty przez naszych piłkarzy ręcznych cieszy, Pokazali oni klasę w prawdziwym horrorze z aktualnymi mistrzami świata. Kibice mogą być dumni, że jesteśmy trzecią drużyną na świecie w tej dyscyplinie. Chociaż na dobrą sprawę ranking piłki ręcznej jest dosyć ubogi w porównaniu z piłką nożną.
Kolejna drużyna dumą polskiego sportu
Klasa światowa naszej ekipy została potwierdzona. Teraz gdy pomyślę sobie o meczach grupowych wiem, że zarówno Niemcy jak i Duńczycy byli do pokonania. Wygraliśmy z niejedną potęgą a przegraliśmy z drużynami, które wcale nie były od nas dużo lepsze. Medal brązowy to zasługa wszystkich zawodników jednak dwóch z nich było prawdziwymi „All stars” tych mistrzostw. Na początku Bartosz Jurecki grający wyśmienicie w ataku i jako idealny asystujący. Podawał i rzucał z każdej pozycji. Został wybrany jednym z najlepszych zawodników turnieju. Mogę się założyć, że drugim takim zawodnikiem zostałby Michał Szyba. Niestety grał po prosty zbyt mało w tych mistrzostwach. W meczu o brązowy medal był najlepszym zawodnikiem, który zdobywał bramki w sytuacjach niemożliwych i niezwykle trudnych. Zdobył dwie najważniejsze bramki dające dogrywkę. Ten zawodnik może być gwiazdą tego sportu. Już teraz gra tak jak najlepsi na świecie. Wielkie dzięki reprezentacjo piłki ręcznej za emocję i dumę jaką teraz odczuwają wszyscy Polacy.
Katarskie mistrzostwa pełne kontrowersji
Mistrzostwa odbywające się w tym pięknym i ciepłym kraju podniosły ciśnienie wielu kibicom. Czas najwyższy podjąć dyskusję na temat tego jaka powinna być definicja reprezentanta kraju w sporcie. Czy jest to człowiek, który nie urodził się w danym kraju i nie ma żadnych korzeni z nim związanych? Czy jest to człowiek, który na co dzień nie mieszka w tym państwie i nie zna jego języka? Na to wygląda, bo tak wyglądało 50% drużyny Kataru na tym turnieju. Kupieni przez arabskich szejków zawodnicy z europy powinni się wstydzić tego, że reprezentują inny kraj za pieniądze. Druga sprawa to sędziowie, którzy widocznie pomagali drużynie gospodarzy. Nie wszyscy, ale jednak znaczna część była przychylna gospodarzom w najróżniejszych aspektach gry. Po meczu półfinałowym, który ewidentnie był sędziowany jednostronnie możemy być rozczarowaniu. Ale największa porażka to rzecz, o której napisałem na samym początku. Reprezentacja kraju to obywatele tego państwa, którzy mają przynajmniej podstawowe korzenie lub mieszkają w nim od wielu lat.
