Żaneta Jasina Lecznicze właściwości kąpieli i hydroterapia znane są od starożytności. Już Hipokrates przekonywał, że są one sposobem na oczyszczenie organizmu i zapobieganie chorobom, a inny znawca z nad rzeki Jordan – Jan Chrzciciel dowiódł, że woda może być nie tylko zbawienna dla ciała, ale również i dla ducha.
Każdy z nas na własnej skórze doświadczył dobroczynnego działania wody, gdy po ciężkim dniu, wyciągnął się we własnej wannie albo stanął pod prysznicem i potokiem ciepłej wody zmył wszystkie złe emocje, oczyścił się z brudu ulic i spłukał z siebie uczucie przemęczenia. Wodolecznictwo towarzyszy ludzkości od tak dawna, że czasami zapominamy, iż z pomocą wody możemy także leczyć m.in. poważne schorzenia stawów, zwalczać bóle reumatyczne, choroby układu oddechowego i krążenia. Jedną z metod leczenia, bazujących na dobroczynnych właściwościach wody jest Balneoterapia.
Balneoterapia jest to dział fizjoterapii zajmujący się zabiegami rehabilitacyjnymi wykorzystującymi wodę w różnych temperaturach w celu leczenia schorzeń pacjentów. Podstawową różnicą pomiędzy balneoterapią, a klasyczną hydroterapią jest użycie podczas zabiegów wody ze źródeł mineralnych, która dzięki obecności składników odżywczych przynosi lepsze efekty niż zabiegi z wykorzystaniem wody gospodarczej.
Najczęściej zabiegi wykonywane są w sanatoriach ze względu na obfitość występujących tam wód mineralnych, albo w specjalnie do tego przygotowanych SPA. Przykładowymi kuracjami oferowanymi w sanatoriach są:
Masaż wirowy – wykonywany w wannach z wodą o temperaturze 35-40 st. C. Podczas zabiegu wypływająca z dysz woda pod dużym ciśnieniem masuje ciało – przede wszystkim ręce i nogi. Ten rodzaj masażu zalecany jest po urazach, przy żylakach i bólach mięśniowo-stawowych. Czas trwania masażu to ok. 20-30 min.
Łaźnia parowa – klasyczna łaźnia wypełniona parą wodną z wód mineralnych o temperaturze 45 st. C. Dzięki zawartości mikroelementów w parze zabieg leczy schorzenia górnych dróg oddechowych, nerwobóle oraz choroby przemiany materii. Czas „wygrzewania” to ok. 15-20 minut.
Gimnastyka w wodzie – to ćwiczenia w płytkim basenie wykonywane z oporem stawianym przez wodę. Trening w wodzie wzmacnia mięśnie, odciąża stawy i poprawia sylwetkę. Terapia stosowana jest głównie przy chorobach reumatycznych i nadwadze. Czas trwania jest zależny od potrzeb i kondycji pacjenta.
Inhalacje – czyli wdychanie oparów wód uzdrowiskowych (zazwyczaj z solanki) stosuje się m.in. w przypadku przewlekłych i powracających nieżytów nosa, stanów zapalnych gardła, krtani, schorzeniach oskrzeli i płuc. Inhalować można się nawet kilka razy dziennie. Zabieg trwa ok. 10 min.
Picie wód mineralnych – pijemy wodę tyle że z dzbanka z podwyższonym dziobkiem, zapobiegającym ulatnianiu się leczniczych gazów. Rodzaj wody dobierany jest w zależności od schorzenia. Pić można ją raz bądź kilka razy dziennie.
Wiele jest rodzajów leczenia z wykorzystaniem wód mineralnych, a powyżej opisane są jedynie podstawowe kuracje. Jeżeli ktoś jednak nie wybiera się w najbliższym czasie do sanatorium, ani SPA to zawsze pozostaje mu balneoterapia w domu, gdzie w każdej chwili możemy zafundować sobie odprężającą i nastrojową kąpiel przy świecach, z pianą lub bez, w ciepłej albo zimnej wodzie – ważne jest tylko aby znalazł się ktoś gotowy nam nanieść oligocenki do naszej balii, gdyż jak powiedział Hipokrates: „Zażywający kąpieli winien zachować spokój i daleko posuniętą powściągliwość, nie powinien nic robić, inni mają oblewać go wodą i szorować”.
