Health fan 
Kamica żółciowa jest jedną z najczęstszych chorób układu pokarmowego i dokucza ponad 12% populacji. U większości chorych kamienie występują w pęcherzyku żółciowym, jednakże w wielu przypadkach kamica pęcherzyka żółciowego współistnieje z kamicą przewodów żółciowych. Wśród przyczyn dolegliwości wymienia się otyłość, nadmierną ilość cukru i słodyczy w diecie, niewystarczające spożycie nienasyconych kwasów tłuszczowych, a także nadmiar tłuszczów zwierzęcych i nieregularne spożywanie posiłków.
Choroba bardzo często ma przebieg bezobjawowy. 2 na 3 pacjentów w ogóle nie uskarża się na jakiekolwiek dolegliwości. Czasami jednak kamica żółciowa powoduje dolegliwości w postaci napadowych ostrych bólów brzucha, zazwyczaj tuż po zjedzonym posiłku, nudności, wymiotów, zgagi, uczucia pełności, wzdęć brzucha i dyskomfortu w podbrzuszu. Niekiedy objawy choroby występują w postaci żółtego zabarwienia powłok skórnych i twardówek. U niektórych pojawia się brak apetytu, a nawet i gorączka.
Leczenie kamicy ucieka się do operacyjnego usunięcia kamieni. Obecnie zabieg usunięcia pęcherzyka żółciowego wykonuje się wygodną i bezbolesną metodą laparoskopową. W przypadku wystąpienia kolki nerkowej konieczne jest podanie leków przeciwbólowych i rozkurczowych, jak np. No-Spa. Zawarta w niej drotaweryna działa dokładnie w miejscu bólu i przynosi niemalże natychmiastową ulgę. Zastosowanie No-Spy można traktować jako leczenie przyczynowe bólu, gdyż działanie rozkurczowe leku udrażnia drogi moczowe i ułatwia eliminację kamieni (więcej o wspomagającym zastosowaniu No-Spa w leczeniu kamicy można przeczytać tu: kamica żółciowa)
Bardzo ważna w kamicy żółciowej jest odpowiednio skomponowana dieta. W przewlekłej postaci choroby dieta powinna ograniczać tłuszcz zwierzęcy i produkty bogate w cholesterol. Z menu należy wyeliminować tłuste mięsa, wędliny, smalec i słoninę. Zamiast nich należy sięgać po tłuszcze pochodzenia roślinnego, jak oleje: słonecznikowy, sojowy, rzepakowy i oliwa z oliwek. Ograniczyć do minimum wypada miękkie margaryny i masła. Z kolei zwiększyć należy ilość spożywanych codziennie warzyw bogatych w beta-karoten. Numerem jeden powinna być marchew i dynia. Wskazane są również pomidory, szpinak, sałata i natka pietruszki, które obfitują w witaminę C i E.
W okresie zaostrzenia choroby i wystąpienia dolegliwości bólowych wskazane jest zastosowanie diety niskotłuszczowej, lekkostrawnej z ograniczeniem błonnika nierozpuszczalnego. Przez pierwsze 24 godziny dobrze jest nie przyjmować żadnych pokarmów. Po ustąpieniu bólu można spróbować sięgnąć po ciepłe napoje i rozcieńczone soki owocowe, a także niegazowaną wodę i słabą herbatę. W kolejnych dniach można zacząć jeść sucharki, ziemniaki w wydaniu puree, przetarte warzywa i owoce, jak również gotowane mięso i chudy twarożek.
Bardzo ważne jest, aby w chorobie wszystkie posiłki spożywać w regularnych odstępach czasu, najlepiej co 2-3 godziny. Lepiej jeść częściej, a mniej tak, żeby nie doprowadzić do efektu przejedzenia. Każdy posiłek dobrze jest jeść powoli i bez pośpiechu, dokładnie przeżuwając każdy kęs. Z menu należy wybierać potrawy ciepłe, a przede wszystkim świeże. Wszelkie odmrażane dania powinny od razu wylądować w koszu, gdyż mogą doprowadzić do infekcji pokarmowych i biegunek, w trakcie których następuje znaczna utrata soli żółciowych, co sprzyja wytrącaniu się złego cholesterolu.