Zaburzenia neurologiczne u dzieci: porażenie mózgowe

Zaburzenia neurologiczne u dzieci stanowią duży problem, ponieważ układ nerwowy dziecka, jego mózg i rdzeń kręgowy, cały czas rozwijają się. Natomiast najczęściej występujące zaburzenia, takie jak chociażby porażenie mózgowe,  dotykają coraz więcej dzieci. Na szczęście dzięki odpowiedniemu rozpoznaniu i leczeniu możemy skutecznie radzić sobie z chorobą, co z kolei może pozwolić dziecku na w miarę normalny proces wzrastania, aż do dorosłości.

Skąd to porażenie?

Zaburzenia neurologiczne (kliknij) mogą objawiać się w różny sposób. Najczęstszym zaburzeniem neurologicznym wśród dzieci jest porażenie mózgowe. Przyczyn należy doszukiwać się w jakiejś infekcji, która toczyła się jeszcze w łonie mamy lub niedotlenieniu mózgu spowodowanym nieprawidłowym ukrwieniem łożyska. Źródłem porażenia mózgowego może być również niedotlenienie spowodowane nadciśnieniem tętniczym u matki. Ważny jest również okres okołoporodowy – wtedy może dojść do niedotlenienia lub krwawienia śródmózgowego.

Jak rozpoznać porażenie mózgowe?

Zaburzenia neurologiczne, takie jak porażenie mózgowe wychwytuje się zazwyczaj zaraz po porodzie. Jeśli noworodek po urodzeniu się otrzymał mniej niż 7 w skali Apgar, zazwyczaj zostaje dodatkowo zbadany przez neurologa dziecięcego. Drugie takie badanie powinno mieć miejsce około 7 tygodniu po porodzie. Ale uwaga! To, że maluszek uzyskał niski wynik w skali Apgar jeszcze o niczym nie przesądza. Są przypadki, kiedy przy 4 czy 5 punktach wszystko kończy się dobrze.

Sami rodzice powinni bacznie obserwować dziecko, a każde niepokojące symptomy konsultować z lekarzem. Co powinno zaniepokoić? Na przykład, czy dziecko leżąc na brzuchu lub na plecach nie wygina się nienaturalnie w którąś stronę. Innym ważnym objawem jest drżenie rączek i nóżek. U noworodka bywa ono wyrazem zwykłej niedojrzałości układu nerwowego i często mija samo. Ale czy to jest norma rozwojowa, czy też zwiastun problemu, ocenić może tylko lekarz, najlepiej neurolog. Kolejną ważną kwestią jest pozycja główki. Kiedy w trzecim miesiącu życia podciągamy maluszka za rączki z pozycji na wznak, główka nie powinna opadać bezwładnie. Inne niepokojące objawy to kłopoty ze ssaniem i połykaniem, zbyt wolny lub zbyt szybki wzrost obwodu główki. U donoszonego noworodka obwód główki w ciągu pierwszych trzech miesięcy powinien wzrosnąć o 6cm, a w ciągu następnych trzech o 3cm. U dzieci starszych, tak powyżej 3 miesiąca życia, niepokojąca jest również pewna asymetria w sprawności rąk czy nóg, np. sięganie po zabawkę stale jedną rączką.

Jak pomóc dziecku z porażeniem mózgowym

Na zaburzenia neurologiczne u dzieci, takie jak porażenie mózgowe jedynym słusznym rozwiązaniem jest rehabilitacja, której celem jest pobudzenie powstawania nowych połączeń w mózgu. U małych dzieci mózg jest bardzo plastyczny i dlatego tak ważne jest, aby rehabilitację rozpocząć już w pierwszym półroczu. Te same ćwiczenia dadzą nieporównanie większe efekty u dziecka trzymiesięcznego niż u dziecka dziewięciomiesięcznego. O ile specjaliści od rehabilitacji powinni rozpocząć, a następnie nadzorować rehabilitację o tyle dużą rolę odgrywają w niej rodzice. Lekarze przyznają, że najlepszymi rehabilitantami dzieci, u których wykryto zaburzenia neurologiczne są rodzice . Mają oni emocjonalny kontakt z dzieckiem i mogą dopasować rodzaj ćwiczeń do nastroju malca. Oczywiście rodzice nie mogą robić niczego na własną rękę. Wszystkich ćwiczeń muszą uczyć się pod okiem rehabilitanta.