Health fan 
Coraz częściej słyszy się o chorobie, która nosi dość tajemniczą nazwę – insulinooporność. Niektórzy błędnie myślą, że jest to coś podobnego do cukrzycy. Tymczasem insulinooporność oznacza obniżoną wrażliwość organizmu na działanie insuliny, mimo jej prawidłowego lub podwyższonego stężenia we krwi. Jak objawia się ta choroba, a także jak ją zdiagnozować? O tym w poniższym artykule.
Insulinooporność – jakie są objawy choroby?
Objawy insulinooporności nie są charakterystyczne. Dość często choroba rozwija się w ukryciu, stąd ciężko ją rozpoznać. Wśród symptomów, które mogą świadczyć o insulinooporności wymienia się:
– chroniczne zmęczenie i senność
– wzmożony apetyt
– stany depresyjne
– wzrost masy ciała i otłuszczenia brzusznego (pomimo trzymania diety)
– nadciśnienie tętnicze
– podwyższony poziom cholesterolu
– podwyższony poziom cukru we krwi.
Insulinooporność – przyczyny
Insulinooporność może mieć podłoże genetyczne. Często jest także wynikiem nadmiaru produkcji hormonów antagonistycznych do insuliny, np. kortyzolu czy hormonów tarczycy (nadczynność tarczycy). W grupie podwyższonego ryzyka znajdują się osoby z nadwagą oraz osoby otyłe. Winowajcą może być również nieodpowiednia dieta, zwłaszcza nadmierne spożywanie cukru. Czynnikami ryzyka są również mała aktywność fizyczna, palenie tytoniu i częste spożywanie alkoholu.
Czym grozi insulinooporność?
Insulinooporność nie musi być chorobą groźną i uciążliwą pod jednym warunkiem – że jest odpowiednio wcześnie leczona. Nieleczona, a więc pozostawiona sama w sobie może być groźna w skutkach. Między innymi może prowadzić do rozwoju cukrzycy typu 2, zwłaszcza u osób z nadwagą i otyłością. Ciągły nadmiar insuliny obciąża trzustkę, która w konsekwencji przestaje funkcjonować prawidłowo, zwiększając ryzyko zachorowania np. na miażdżycę. Insulinooporność może mieć także wpływ na powstawanie osteoporozy. Może również zaburzać pracę tarczycy i być przyczyną PCOS.
Jak zdiagnozować insulinooporność?
Insulinooporność można diagnozować na różne sposoby. Najprościej jest wykonać test obciążenia glukozą. Na czym polega badanie? Od pacjenta pobiera się dwie próbki krwi – na początku badania na czczo i po podaniu glukozy. Analizuje się reakcję organizmu na podawaną doustnie glukozę przez wydzielanie insuliny i poziom cukru we krwi.
Inną metodą na zdiagnozowanie choroby jest badanie poziomu insuliny i glukozy (tzw. metoda HOMA). Badanie polega na określeniu ilorazu stężenia insuliny i glukozy we krwi na czczo i wyliczeniu na tej podstawie wskaźnika insulinooporności. Przydatnym badaniem jest także test tolerancji insuliny oraz test supresji endogennej insuliny. Wcześniej jednak warto skonsultować się z lekarzem. Nie wszystkie bowiem badania można wykonać bez skierowania. Niektóre wymagają skierowania od lekarza.
Leczenie insulinooporności
W większości przypadków leczenie polega na zmianie diety i stylu życia. Zwiększenie aktywności fizycznej oraz wprowadzanie odpowiednio zbilansowanej diety zazwyczaj wystarczą. W momencie, kiedy choroba jest bardzo zaawansowana lub powstała w wyniku nadmiernego wydzielania jakiegoś hormonu, wówczas niezbędne jest leczenie farmakologiczne.
